آتریپلکس


درمان تب - کم خونی - تکرر و سختی ادرار - یبوست - یرقان - کمبود ویتامینa   - تسکین التهاب کبد - سنگ کلیه و مثانه - افزایش نیروی جنسی - خارج کردن مشیمه - جرب - اخلاط خونی - نقرس - تصلب شرائین - عروق کرونر قلب - عضوهای دردناک و...

‌نام‌های دیگر آن : قطف، اسفناج رومی، اسفناج کوهی، سلمه، سرمک، سرمق و قطف ابیض می‌باشد.

۱. طبع آن سرد و تر است.

۲. برای درمان تب سخت آب آن را با شکر مخلوط نموده میل کنید.

۳. برای درمان کم خونی از برگ پخته آن استفاده شود.

۴. برای درمان یرقان به مدت ۲۰ روز،روزی ۸ گرم از تخم آن همراه کمی عسل و نمک میل شود.

۵. برای‌درمان تکرر ادرار و درمان سختی‌ادرار آب آن‌را با شکرمخلوط‌کرده میل‌شود.

۶. به عنوان ضد یبوست دمکرده دانه آن میل شود.

۷. برای سردمزاجان مفید است.

۸. آرد دانه‌های آن برای رفع ناراحتی‌های ناشی از کمبود ویتامین A بسیار مفید می‌باشد.

۹. برای تسکین التهاب کبد مفید می‌باشد از پخته آن استفاده شود.

۱۰. برای رفع عطش با آبغوره یا انار میل شود.

۱۱. برای خردکردن سنگ کلیه و مثانه آب آن را با شکر مخلوط نموده میل کنید.

۱۲. برای درمان بیماری جرب به صورت ضماد و ماساژ استفاده شود.

۱۳. برای افزایش نیروی جنسی با ادویه‌های خشک و گرم خورده شود.

۱۴. برای خارج کردن مشیمه (پوستی که جنین در آن قرار دارد) ۱۵ گرم دانه گیاه را با ۴۰۰ گرم آب جوشانده تا نصف شود سپس صاف نموده میل شود.

۱۵. جهت رفع اخلاط خونی از برگ آتریپلکس به صورت دمکرده استفاده کنید.

۱۶. برای تسکین درد نقرس و عضوهای دردناک برگ آتریپلکس را له کرده به صورت ضماد بگذارید.

۱۷. ضماد پخته برگ سلمه برای باد سرخ و ورم‌های گرم مفید است.

۱۸. خوردن برگ پخته آن برای جگرهای گرم و صفرایی مفید است همراه آبغوره میل شود.

۱۹. برای درمان تصلب شرائین و عروق کرونر قلب مفید می‌باشد.

احیاء مراتع بوسیله گیاه آتریپلکس

 آتریپلکس ها یکی از مهمترین گیاهان خانواده اسفناجیان می باشند که علاوه بر تنوع گونه ای ، شرایط مختلف محیطی را به خوبی تحمل می نمایند ، یکی از این گیاهان مغزی برای دامها نیز به شمار می روند و سبب داشتن پروتئین کافی ، خوش خوراکی تا حدودی مناسب رشد سریع و سازش با محیط های مختلف و تولید علوفه قابل ملاحظه اهمیت خاصی را در مناطق خشک وکویری پیدا کرده است.             

بطور کلی دارای ۴۱۷ گونه است ویکی از بهترین گیاهان مرتعی برای تامین علوفه در مناطق خشک بحساب می آید. از گونه ها ی سازگار آن درایران می توان به A.canensens_A.lentiformis_A.halimus اشاره کرد.

در یک نگاه کلی میتوانیم اینگونه آتریپلکس را تعریف کنیم:

▪ بوم شناسی: مقاوم به خشکی- رطوبت وبارندگی های کم

▪ مقاومت به سرما: یخبندانهای زمستانه تاصفردرجه راتحمل میکند

▪ مقاومت به نمک های: MgCl۲-CaSo۴-No۲So۴

▪ مقاومت به شوری: درهدایت الکتریکی ۵-۱۰۰ میلی موزدرسانتیمتردر طبقات بالاو۲۰-۳۵درطبقات عمیق زمین رشد میکند.

▪ نیازهای خاکی: زمینهای شوره یاگچی شوریانمکی مرطوب را می پسندد.

▪ ارزش علوفه ی: چرای مستقیم احشام

▪ بهره برداری علوفه بوسیه احشام: گوسفند- شتر- شکارها(آهو- گوزن- بزکوهی)

▪ تولیدات چوبی: جبران کمبودموادسوختی درروستاها

▪ خواص دارویی: برای درمان استفراق- زردی- تومارهای گلوبکاربرده شده است

▪ ترکیب شیمیایی: از ۱۰۰گرم برگ۱۷گرم پرتئین- ۳گرم روغن- ۵۶ گرم کربوهیدرات- ۲۴گرم خاکستر می باشد.

▪ کشت: تکثیر بوسیله بذر- دربهار- ردیفهابه فاصله۶۰سانتیمتری

▪ برداشت کردن: چیدن برگهای جوان هر۴۰تا۶۰روز

▪ محصولات: ۴۵۰ تا ۸۰۰کیلوگرم درهکتار

▪ توزیع و پراکنش: درآسیا و اروپا بصورت خودرو می روید.

▪ توصیف: یکساله یا چندساله علفی- نیمه خشبی- ریشه های راست وبلند- گلازین پانیکول- گلهانروماده اند- برگهاتخم مرغی- بذربدون کاسه گل- میوه فندقه بالدار.