خواص گیاه آفتاب پرست
نام های دیگر:گل آفتاب پرست,آفتاب گردک,دوترالشمس,صامریوما.
مشخصات:
گیاه آفتاب پرست گیاهی است از خانواده گاوزبان Boraginaceae، علفی و یکساله به شکل بوته ای با ساقه های چوبی.ساقه آن کوتاه و پوشیده از پرز غباری و بلندی آن به ده تا هفتاد سانتی متر می رسد و خیلی پر شاخه و منشعب است. برگ های آن کامل،پهن ،بیضی،نوک تیز و در تماس با دست زبر و خشن با دمبرگ شبیه برگ شیب و کمی کوچکتر از آن می باشد.گل های آن مجتمع وخوشه ای سفید مایل به زرد و بدون بو و خمیده شبیه عقرب است.
این گیاه در تمام طول تابستان گل می دهدو در آب و هوای مدیترانه ای جنوب اروپا و جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا و ایران می روید.آفتاب پرست بیشتر در کنار جاده هاو اراضی سنگلاخ و همچنین در همدان دیده می شود.این گیاه دارای گونه های متعدد است.
طبیعت: گرم و خشک است و درجه حرارت آن بیشتر از درجه خشکی آن می باشد.
خواص درمانی :
۱- اگر آب چهار عدد از سرشاخه های گلدار و تازه آن که شامل برگ و تخم نیز می باشدبگیرید و با عسل شیرین کنید و بخورید،محلل و مسهل بلغم و صفرا و قاعده آور است و اگر با سرگه مخلوط و خورده شود برای رفع سمیت عقرب مفید است.
۲- ۲۰ تا ۳۰ گرم برگ و سرشاخه های گلدار گیاه را در یک لیتر آب جوش دم کنید و آب صاف کرده آن را هر صبح و ظهر و شب یک فنجان بنوشید.سنگ کلیه را دفع می کند.
۳- تازه آن را بکوبید و ضماد نمایید.برای رفع انواع زگیل و اگزما مفید است.
تذکر:این گیاه برای طحال مضراست و مصلح آن عسل می باشد.
برگ آفتاب پرست
خواص درمانی:
آن را بکوبید و با شیر مخلوط نموده ضماد کنید.برای تحلیل بردن ورم پرده دماغ اطفال و همچنین درمان نقرس و رفع پیچیدگی عصب نافع است.
تخم آفتاب پرست
خواص درمانی :
۱- اگر هشت گرم از آن خرده شود سنگ مثانه را دفع می کند.
۲- آب دم کرده آن را بنوشید تب را قطع می کند.
