خواص درمانی آلاله
از مشخصات آن این است که هر پایه گیاه در محیط های مساعد، تعداد فراوانی در حدود 70 تا 1000 گل می دهد.
پراکندگی آن بیشتر در نیمکره شمالی است.
خواص درمانی
-طبع آن گرم و خشک است
-حتی‌الامکان از این گیاه استفاده خوراکی نکنید چون خیلی سمی است.
-مالیدن گرد ریشه این گیاه برای ناراحتی‌های پوست،
جرب، جوش و کورک مفید است.
- برای بیماری‌های جرب می‌توان ضماد برگ تازه آن را مخلوط با روغن
گذاشت.
-برای دردهای رماتیسم، سیاتیک و تورم مفاصل پارچه نازک را به شیره این گیاه آغشته
کنید و در محل درد بگذارید.
مسمومیت
این گیاه، اصولا سمی است و حتی اگر حیوانات ان را مخلوط با علوفه، مصرف نمایند، تورم دستگاه هضم، توام با ناراحتی ها و اختلالات اعمال گردش خون و دستگاه تنفسی در آن ها پیش می آید.
بعلاوه قوه بینایی را در آن ها کاهش می دهد. اگر گاو شیرده آن را بخورد، حجم شیر روزانه اش کم می شود.
تاریخچه مداوای بیماری ها با این گیاه، به قرون گذشته ارتباط دارد. در زمان قدیم آن را برای ایجاد مسمومیت به کار می بردند. در مسمومیت از آن، عضلات چهره، انقباضات غیر ارادی خاص پیدا می کند به طوری که مسموم پس از مرگ، قیافه اش به وضعی در می آید که تقلید خنده را نشان می دد از این جهت با توجه به این که این گیاه سابقاً ازساردنی به جای دیگر می رسیده است، حالت خاص قیافه مسموم را پس از مرگ، sardenios(خنده ساردنی Rire Sardonique) نامیده اند.
محل رویش
این گیاه در اطراف تهران، ونک، نواحی مرطوب لاهیجان، بندر انزلی (میان پشته)، پیربازار، بین رشت و بندر انزلی (عبدالعلی منتظر) می روید.
