آگاو یا آگاوه یا خنجری
مشخصات: اسم علمی گیاه آگاو Agave Americana و از خانواده Amaryllidacea می باشد.
نام های دیگر:صباره، الصبرالامریکی، کوواربوتی
آگاو بومی مکزیک است. این گیاه گوشتی است و در زمستان باید در 4 تا 6 درجه سانتی گراد با مقدار کمی آب نگه داری شود. اگر از این گیاه خوب مراقب شود پس از ده سال به گل می رود گل آن به ارتفاع بیش از متر نیز می رسد. برگهای این گیاه به صورت طوقه ای و نسبتا ضخیم و آبدار و قسمت انتهایی برگ تا حدی قابل انعطاف است. لبه برگها دارای خارهای سیاه رنگی می باشد. برگ های گوشتی و چرمی و زمخت گیاه آگاو، خارهای خمیده، تیز و محکم در طول حاشیه خود و یک خار بلند و تیز در نوک هر برگ دارد.
مراقبت: گیاه آگاو در نور شدید، هوای گرم و خشک، آبیاری فراوان و خاک قلیایی به خوبی رشد می کند.
کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان 3 گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه مورد مصرف قرار داد.
خاک: مخلوطی مساوی از خاک باغچه و ماسه های درشت و تورب خاک مطلوبی برای رشد آگاو فراهم میآورد.
ازدیاد: برای تکثیر این گیاه به مهارت زیاد و دقت نیازداریم. هنگامی که پاجوشهای تولید شده در کنار گیاه مادری به بلندی 10 سانتیمتر رسیدند در بهار و تابستان می توان آنها را جدا کرده و در گلدان دیگری کاشت. ابتدا باید دستکش های باغبانی ضخیم بپوشید و روزنامه ای را دور گیاه بپیچید و با کمک آن گیاه را از گلدان بیرون آورید. سپس با یک چاقوی تیز پاجوشها را جدا کنید و در گلدانی با قطر دهانه 11 سانتیمر حاوی کمپوست گلدانی مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس بکارید. پاجوشها باید در خاک بسیار خیس که به ریشه دهی گیاه سرعت می دهد قرار بگیرند و در دمای حدود 18 درجه نگاهداری شوند.
خواص درمانی :
۱- اگر مغز گیاه خورده شود،تب را قطع می کند.
۲- مغز آن را ضماد کنید،برای التیام دادن زخم نافع است.
۳- ضماد شیره تازه آن برای تسکین درد دندان و رفع نارحتی چشم مفید است.
برگ آگاو
ترکیب شیمیایی:
ماده هکوژنین، استروئید ساپوژنین، هکوژنین، ساپوناز، سیزال
خواص درمانی :
شیره تازه آن را بگیرید و بنوشید،ملین ،مدر و قاعده آور است،در موارد کمبود ویتامین C در بدن داروی مفیدی است.
ریشه آگاو
ترکیب شیمیایی:
نوعی قند به نام آگاوژ، ساپونین، رزین
خواص درمانی :
آب دم کرده آن را بنوشید،مدر ،معرق و ضدعفونی کننده است.
